Yevmiye 13988

Bugün suçluluğun ne olduğunu ve nasıl insanı yapmak istemediklerine biraz daha ittiğini hatırladım. Birine haketmediğini düşündüğünüz kadar kötü davranınca, ona daha da kötü davranmak istiyorsunuz. İzah edemediğiniz kötülüğü hayatınızdan silmek için.

İnsanların anlayamadığım hallerinin büyük kısmı bundan. Ego kendini korumak için, eğer yeterli besin, vitamin, iyilik ve sevgi bulamıyorsa... Zararlı şekillerde ilgi aramaya başlıyor. Kendinin haklı olduğunu etrafına tasdik ettirmek için, ne kadar doğru yolda olduğunu başkalarından da duymak için yollar arıyor. Aburcubur gibi bir şey, yedikçe daha çok yemek istiyor insan, bir taneden bir şey olmaz diyerek başlayıp, bütün bir paketi bitiriyorsunuz.

Ancak nasıl ki aburcubur insanın göbeğini şişiriyor, içinde sevgi olmayan ilgi ihtiyacı da, daha doğrusu ilgi göstermediğin kişilerden duyduğun ilgi ihtiyacı da, bir yerde ego şişkinliği yaratmaya başlıyor. Bu ego şişkinliği de, zararlı bir alışkanlık. İnsan bir yerde göbeğinin kocaman olduğunu ve kıyafetlerine sığmadığını görebilir ama egosunun büyük olduğunu ve bulunduğu konuma, vasıflara nazaran kendisine biraz dar geldiğini anlaması hayli zor. O noktada şu küçük tepeler de benim olsa gerek psikolojisi başlıyor. Herkes beni seviyor, sevmeyenler de kötülüklerinden

Bunun sonu körleşme tabii. Kendini haklı çıkarmak için olmayan sorunlar icad etmek de bir başka tarafı. Bu sorunlara kendin inanıyor olmak, başkalarının da inanmasını sağlamıyor. Etrafında hikayelerin sadece senin versiyonunu dinleyen kişileri tutuyor ve bir anda bir eko odasında kendinle başbaşa, kendi yankını dinleyerek vakit geçirmeye başlıyorsun.

Buna bir de geçmişin getirdiği suçluluğu eklersen... Söylenmiş yalanlar, gizlenmiş gerçekler... Bunların ortaya çıkması hayatından silmek istediğin birini üretiyor karşında. Sana dürüst olmadığını hatırlatan birine daha da kin gütmeye başlıyorsun.

İşler zıvanadan çıktığında, yanında seni tutacak da kimsen kalmadıysa, ağır ol, o kadar da değil diyecek kimse yoksa, artık iş şeriatın parmak kesmesine kalıyor. İşin sonu hiçkimse için iyi değil ama gerçeklerle arası nahoş olanlar için hiç değil.