menfez 7

Aşılarla ilgili itirazlara bakıyorum. Denenmemiş ve ne olacağı belirsiz en kuvvetli görünenleri. Makul tabii ki. İnsanların uzun vadeli etkilerini bilmedikleri bir sıvıyı kendilerine enjekte ettirmeye yanaşmamalarını anlayışla karşılıyorum.

Yine de burada bir tutarsızlık var: Aşı konusunda bu kadar hassas ve tedbirli olmayı seçen insanların hayatlarında denenmemiş veya zararlı olma riski bulunan tüm maddelerden uzak durmalarını beklerim. Hastalığın kendisine dair aldıkları tedbirler bir yana, diyelim hava kirliliği olan şehirlerde yaşamamaları lazım. Şeker, tahıl, kırmızı et, hangi denizden çıktığı belli olmayan balık tüketmemeleri lazım. Paketli gıdalardan uzak durmaları lazım. Bunlar aşının mevhum risklerinden daha zararlı. Omega-3 için yediğiniz balığın içinde ne kadar civa var, biliyor musunuz mesela? Bunun uzun vadeli etkilerinin mRNA aşılarıyla mukayesesini yapabilir misiniz?

Aşı karşıtlığı gayreti tam bir efradını cami, ağyarına mani bir sağlık korkusu değil. Eğer bu risklerin hepsini hesaba katıp, hayatınızı ona göre düzenliyorsanız, zaten (uzun veya kısa vadede, aşıdan da, kovidden de daha çok risk içeren) insanlardan uzak durmanız gerektiğini de biliyorsunuzdur. Bu durumda kovidin kendisinden de korunabilirsiniz. Ben o kadar yalıtılmış yaşamıyorum ama hasta da olmadım, test de yaptırmama gerek olmadı. Eğer hastalıktan korunmanın daha garanti bir yolu varsa, kimse aşı yaptırmanızı elzem görmez.

Bununla beraber çoğu insan böyle değil. Aşı karşıtlığı da bu yüzden politik bir mevzu. Politik konuları da bilimsel ve objektif kriterlerle konuşmak mümkün değil. Politik konuları politik şekilde çözmek ve bu şekerli sıvı tüketirken, sigara içerken, envai çeşit riske kendini maruz bırakırken aklına gelmeyen sağlığını, aşılanmak gerekince hatırlayan kitleye bir şekilde mecburi kılmak gerekecektir. Bunun da en makul yolu kalabalığa girmek için aşının mecburi tutulması.

Kişisel özgürlük ve sair idealist kavramların sistem riski veya sağlık sözkonusu olduğunda geçerli olmayacağını gösteren bir dönem oldu. Pandemi bitip, hastalıktan ölüm riski azaldıktan sonra yeniden kişisel özgürlük ve tercihleri tartışmaya, kafamızdan sınırlarını tayin etmeye devam ederiz. O zamana kadar olağanüstü zamanların olağanüstü tedbirleri kişilik haklarımızı birazcık zedeleyecektir.