menfez 171

Instagram'da bir Yahudi din adamını takip etmeye başladım. Evlilik konularından bahsediyor. Yahudilerin konuya bakışlarını merak ediyorum, çünkü benzer bir dinin modernlikle yüzleşmesi gerekmiş mensupları ve bu işi iyi kotarıyorlar gibi duruyor.

Zig Ziglar diye bir adam vardı. Satış ve pazarlamayla ilgili bir takım kitapları var. Bir defasında New York hapishanelerindeki Yahudi oranının nüfuslarına oranla çok az olduğunu söylemişti. Bunun sebebi de babalar ve oğulları arasındaki ilişki diye izah etti. Bu ilişkinin izahını bilmiyorum, yani ne yapıyor da Yahudiler çocuklarını hapisten uzak tutuyor anlatmadı. O zamandan beri Yahudilerin çocuklarını nasıl yetiştirdiklerini anlamaya çalışırım. Hapse düşmemeyi Yahudilerin zaten bütün düzenin sahibi oldukları veya zaten Yahudi olduklarıyla izah edecek de çoktur ama ben bu bahanelerin asıl meseleyi, yani bu adamların nasıl yaşayıp, bu yaşam tarzını nasıl idame ettirdikleri meselesini gözden kaçırdığını düşünüyorum.

Bu hahamı da bu sebeple takibe almıştım ama şimdiye kadar o konuda bir fikir vermedi. Kadınlar ve erkekler arasında konuşuyor. Erkek vermek ve verdiğinin takdir edildiğini görmek ister diyor mesela. Kadınların kendilerine verileni takdir etmemesi, erkeği mutsuz eder. Daima yeni şeyler isteyen kadınların erkekleri neden darladığını, yaptığının takdir edilmemesinin (veya edilse de bunun ifade edilmemesinin) erkekleri ne kadar bunalttığını kendimden de biliyorum. Kadınımız (sadece bizimkiler değil, belki hepsi) erkeği takdir etmekte hayli zorlanır. Devamlı talepkar, devamlı daha fazlası, devamlı hata bulma. Bunun sonunda da erkek yılar, uzaklaşır, yaptığı zaten beğenilmediği için yapmayı bırakır. Kısır döngüye giren, dırdır ve kavga sahnesine dönüşen ilişkiler.

Adamın bu sözlerini dinleyince, neden bir şey beklemediğim ilişkileri daha kolay sürdüyorum sorusunun cevabını bulmuş gibi oldum. Bir şeyler bekleyince karşılanmıyor. Kırılıyorsun. Bir şeyler de aslında sadece yaptığının görülmesi. Yaptıklarını ve verdiklerini görmeyip, kendini daima eksik hissettiren biriyle uzun süre yapamıyorsun. Kavvam olmanın keyfi kalmıyor. Zaten eksiksen, olmamak daha iyi noktasına geliyorsun.

Olmamak daha iyi de kadın için yıkım demek, çünkü bu takdir edilmenin karşısında da daima orada bulunmak var. Kadın da erkeğin kaybolmasını istemiyor. Daima orada bulunmasına güvenmek istiyor. Buna güvenemediğinde o da başka yerlere kaçıyor.

Türk kadının iletişim problemi derken önemli noktalardan birinin bu olduğuna kanaat ettim. Erkeğe kendini eksik hissettirmeyecek, hayatımızda şu da yok, bu da yok seranatlarıyla doldurmayacak. Biz kültür olarak pozitif geribildirime alışkın insanlar değiliz. Kadınlarımızın kültürü de beğenmemek üzerine. Bu yaşam tarzının modern zamanların ilişki şokları karşısında tıkanıp kalması doğal geldi buradan bakınca.