Kendi etrafında seken bir ceylan. Ormanın yanındaki bir çayırlıkta, sarı ve mavi çiçeklerin arasında ne yesem, ne okusam diye dönüp duruyor. Uzaktan seyrediyorum.

Ormanın içinde bir kaplan geriniyor. Ceylanı henüz farketmemiş. Kaplanın onu gördüğünde yardım edemeyeceğimi biliyorum. Araları yakın, kaplan hızlı ve acımasız. Ceylan belki son dakikalarını yaşıyor ve belki kaplan ona hiç dokunmayacak.

Ceylana yardım etmek istiyorsam ona uzaklaş diyebilirim. Bunu denesem de kendi etrafında dönmeye devam edecek. Kaplanı oradan uzaklaştıramam, beni farkederse kendim yem olurum. O yüzden oturup bu ikisini seyredebilirim. Etrafta beni farkedecek başka bir kaplan olmadığını umarak.

[Levha]