Levha 14320

Ateşli bir miskinlik. Zihnimin ırmağında yüzen kadın cesetleri. Dünyanın tüm resimleri buraya toplanmış, bir kere de kendilerine bakmam için yalvarıyor. Hepsini atmışlar ve ırmak çöple dolu.

Beynimin kıvrımlarında gezindiğin halde sana inanmak ne kadar zor geliyor. Ben olduğumu bana anlattığın halde, senin varlığını kabul etmek. Beni sakin bir bilgiyle doldurdun ve o sakin bilgi bana kendimi unutturdu, şimdi sen imbat ve akış içinde yerle gök arası bir yerdesin.

En sefih halimle dahi seni unutmak ne mümkün.