Levha 14241
İnsan hata yapar. Sonra bazısı hatasını görünce, bir şekilde geri adım atar, en azından hata olduğunu ikrar eder. Bazıları böyle yapmaz, sırf hatasıyla yüzleşmemek için daha büyük hatalar yapmaya devam eder. Sonra bu hataları gizlemek için yalan söylemeye alışır. Sonra yalanları başka yalanlarla kapatmaya uğraşır. Zihni dolar, düşünceleri kaosa, geceleri kabusa döner.
Ne olacağını bilmiyordur. Bunu unutmak için daha da içine kapanır. Kendisine soru sormayacak birilerini arar, belki kitaplar, belki filmler. Onu sorumluluktan kaçıracak, ses etmeyecek ve kafasını dağıtacak arkadaşlar.
Sonunda bir gün, etrafının ona saygı duymadığını somut olarak hissettiğinde, dünya ile bağlantısı, gerçekle arasındaki hukuk zemine indiğinde, tüm sahne dağılır. Bazıları bundan sadece akıl hastalığı ile kurtulur, bazılarının sonu intihardır.
[Levha]