demzen 49

Bedir'in kızı olmuş. Aybüke. Allah hayırlı ve uzun ömürler versin.

Bedir'in yazıları okudukça ideal baba imgesi beliriyor kafamda. Kendisi böyle hissetmiyordur muhtemelen. İnsan kendi içindeyken, kendinde nelerin eksik olduğunu, nelerin kafi olduğundan fazla düşünüyor. Kimse ben yeterliyim diyerek yürümeye devam edemez. Allah içimizdeki bu yetersizlik hissini de yetmeye devam edelim diye vermiş. Kifayetin bir şartı kifayetsizlik hissi.

Böyle yazarken nazar değmez inşallah diye içimden geçiriyorum. Bizde yüzüne karşı övme kültürü yok. Şımarmasın diyoruz. Bunun sebebi de övdüğümüz şeyin zeka gibi, güzellik gibi kişide ezelden beri bulunduğuna inanılan Allah vergisi özellikler olması. İnsanın gayretini övmek, çalışmasını övmek öyle değil.

Çocuklar üzerinde yapılmış bir araştırma var. Bilinen bir şey. İki grup çocuğa resim yaptırıyorlar. Sonra birinci grubu yetenek gibi, kendi ellerinde olmayan konularda övüyorlar. İkinci grubu da çalışmak gibi faaliyete dair konularda övüyorlar. Sonra bu iki gruba tekrar resim yaptırdıklarında yetenek açısından övülen grubun performansı düşüyor, şımarıyorlar yani. Gayretleri övülen ikinci grubun ise performansı yükseliyor.

Onun için insanlara zekisin, güzelsin demek iyi gelmeyebilir, buna inanabilirim. Çalışkansın ve gayretlisin demek bunun aynısı değil.

Bedir hem iyi, hem daha iyi olmaya çalışan bir baba. Allah çocukları ve eşiyle ebedi mutluluklar nasip etsin.