demzen 186

Saran bir şeyler arıyorum. Bir mesele. Bir insan. Bir dert. Bir hedef. Zihnim bazen böyle olur. Her şeye dikkatle bakarsın. Ardını görecekmiş gibi. Sonunda bir şey çıkmaz. Uyusam iyi olacak.

3 Kütle Problemi'ni seyretmeye başladım. İlk kitabını okumuştum serinin. Karanlık orman hipotezini de makul bulurum. Ancak bunun bir faydası yok. Oralarda tehlikeli bir yabancı olabilir. Çıkmayalım buralardan.

Başına bir şey gelmesinden korktuğu için evinden çıkmayan biri gibi davranmanın manası nedir?

Bizi bulacak uzaylı, şu anki halimizle biz onu hiç aramazken de bulabilir. Belki de bulmuştur. Belki de bu yaşadığımız kainatın hepsi dizideki sophon gibi parçacıkların zihnimizle etkileşiminden doğmaktadır.

Merak. Evinden çıkmanı sağlayacak merak. Bir şeylere sarmanı, bağlanmanı sağlayacak merak. İnsanlığın merakı da bu. Dışarı çıkmazsan, bırakırsan, karanlık bir ormanda yaşadığın ve her an bir düşmanla karşılaşabileceğin fikriyle yaşarsan hiçbir şeye bağlanamazsın. Her şey aynılaşıncaya kadar yerinde dönersin.

İnsanlık da bunun için orada kimler var diye sormak zorunda. İleriye doğru adım atmış olmak için. Benim de aradığım bu herhalde. Bir yerlerde ileriye gitmeye çalışmak. Orada ne varmış diye bakınmak. Başka türlü zihnimi saran bir mesele bulmam mümkün görünmüyor.