beher 2

Yalnızlık epidemisi varmış. Salgın halde yalnız kalıyormuşuz. Yalnızların geneli de benim gibi sadece kendini yalnız sanıyor.

Ara ara dating uygulamalarında hesap açıyorum. Başlarda bunlar da neymiş ki, içeride orji mi var acaba diye merak etmiştim. Öyle bir durum yokmuş. Bumble'da veya OkCupid'de karşılaşacağınız çıplak kadın ve eskort miktarı Tumblr, Twitter veya Reddit'ten daha az. (Hepsini saymış değilim tabii ama sosyal medyada rastgele açtığınız hesaplardan çıplak kadın fırlaması daha muhtemel.) OkCupid'de bir ara bedavadan moderatörlük de yaptım ve memesini poposunu gösteren, fotoğrafının üstüne telefonunu yazan veya internetten bulduğu fotoğrafla hesap açan sahte hesaplar ilk şikayette kapanıyordu.

Tabii bunlar uygulamaların dating için işe yaradıkları anlamına gelmiyor. Yurtdışında kadın-erkek oranı 1'e 10'muş, bizde 1'e 20'dir ve konuştuğum kadarıyla kadınların çoğu erkeklerin münasebetsizliğinden dertli. Zaten münasebetsiz olmasan da 1 kadına 20 erkeğin düştüğü bir yerde iki taraf için de faydalı bir iletişim kurmak mümkün değil. Biri ilgi fazlasından, diğer ilgi açlığından yorulur.

Bu uygulamaların benim için iki konuda faydalı olabileceğini gördüm. Birinden uzak durmak istiyor ve kimseye bulaşmak istemiyorsanız oradaki fotoğrafları sağa sola kaydırarak yalnızlığınızı pekiştirebilirsiniz. Herkesin o amaçla bulunduğu bir yerde birini bulmak, Twitter gibi genel sosyal ortamlarda bulmaktan zor. Oradaki biriyle Twitter'da tanışsanız muhtemelen şansınız daha yaver gider. Herkesin baştan birbirini tavlamaya çalıştığı bir yerde güvenip samimi iletişim kurmak imkansız. Gördüğüm kadarıyla kadınlarımızın da zaten genel bir kendini ifade sorunu var. Kendini ecinniye benzettiği filtreli iki fotoğrafıyla toplayabildiği kadar ilgi toplamaya çalışıyor. Oradaki layk ona yeterli, olmazsa biraz da Instagram'da toplar, Allah bereket versin.

Son zamanlarda farkettiğim diğer kullanımı da trollük. Canım sıkkınken daha çok farkına vardığım günlük bir toksik laf kotam var, bunu doldurmazsam rahat uyuyamıyorum. Bunu sair sosyal medyada yapamam ama dating uygulamaları gel bana laf sok diyen embesil hesap dolu. Tek bir mesaj hakkın varsa ve ikinci bir mesajın olup olmaması umurunda değilse istediğini yazarsın. Ben Endonezya'da yaşayıp kendini İstanbul'da gösteren hanım kızlarımıza sizin oralarda da piyasa bitik galiba gibi şeyler yazıyorum, kimseye hakaret etmiyorum ama etsem ne yapacak? Canımı sıkan herhangi bir konuda herhangi bir yüksek yorumumu paylaşabilirim. Sağa sola bulaşan tebliğci adamlardan olsam, oturduğum yerden bu şekil tebliğ yapardım. Rakıcılar OkCupid'de, şarapçılar Bumble'da, hookup'çılar Tinder'da, irşad edilecek milyonlarca kadın sizi bekliyor.

Bir üçüncü kullanımı da yalnızlığıma şükür olabilir tabii. Yarabbi beni ne gibi tehlikelerden koruyorsun, sana hamd olsun diyerek bakıyorum hesapların çoğuna. Allah bunlardan biriyle de beni imtihan edebilirdi, demek ki dua almışım da sadece bu mesafeden geri dönüyorum diyorum.

Bu uygulamalar yalnızlığın neden bir epidemiye dönüştüğünü gösteriyor. Yalnızlığın sebebi değiller, sonucu sayılmazlar, çözüm de olamazlar ama bunları önümüze süren sistemin dayattığı hayat tarzı yalnızlık üzerine kurulu. İletişim biçimlerimiz artık ikame üzerine, doğru ve anlamlı ilişki kurmayı ikame edecek pek çok eğlencemiz var. Kimseyle de uzun süreli bir iletişim kurmuyoruz. Herkes kafasında kurduğu bir takım hayallere eşlikçi arıyor. O da zor çünkü herkesin kafası, herkesin hayali var ve hayallerimiz giderek tek kişilik tecrübelere dönüşüyor. Gerçek ilişkisi olmayan insanlar da sistem için çok daha kullanışlı.