beher 19

Bazı zamanlar derin bir kırgınlık hissediyorum. Dünyayla genel uyumsuz, zihni atipik adamın da hisleri olabiliyor demek ki. Yemeğin içinden kıl ayıklar gibi hayattan dert ayıklıyorsun yattığın yerde.

Ben Zihni Natipik. Beynime giydiğim patiklerimle soğuktan korunmaya çalışıyorum.

Patronum bana yaz dedi. Teknik manada. Çok önemli fikirlerim varmış. İçimde biriken biz burada yanlış bir şeyler yapıyoruz gazını almak için mi, yoksa gerçekten duymak istediği için mi? İnsanların bıraktığı tortu bu. Neyi ne için söylediklerine tam olarak güvenemiyorum.

Art niyet arasan kötülük mü sayılır? Yoksa söylediklerine inanınca saflık mı ediyorsun?

İnsanlar nasıl birbirlerinin içtiği bardaktan içiyor? Düşünmüyoruz demişti biri. O bardağa biraz önce başka birinin ağzı değdiğini düşünmeyince içebiliyor. Ben bazen aldığım nefesin kaç milyon insanın ciğerinden çıktığını düşünüyorum. Teorik olarak yeniden dönüştürülmüş yıldız tozuyuz ama pratikte başkasının nefesine yaklaşamam. Başkasının yediği dondurmayı bile yiyorlar. Anladığınız anlamda samimiyet benim için imkansız.

İnsanların düşüncelerini anlamak da böyle. Düşünmeyince söylediklerine inanıyorsun. Düşünürsen dürüst olsalar dahi salak olabileceklerini, kendilerini kandırabileceklerini, kötü niyetli olmasalar bile söylediklerinin anlamını kavrayamamış olabilecekleri aklına geliyor. Sana bir yerden okuyup, o an akıllarına gelen çareyi öneriyorlar. Bilmediklerini, yaşamadıklarını, anlamadıklarını anlıyorsun. Bunu anlatacak kudretin yok. Karşıda da zaten anlayacak imkan yok. Sonra anlamayanın belki o değil, sen olduğun aklına geliyor.

Ya bütün bu tiyatroda kendi aptallığını anlayamayan bensem?

İnsanın ayna bulamayışı büyük dert. Yüzünü dümdüz aynada, olduğu gibi göremiyorsun. Tüm aynalar bozuksa insan kendini görebilir mi?

Suya baktığında kendini gördüğünü anlayan Narcissus'un saf bir tarafı var. Peki ya su benimle alay ediyorsa diye düşünmemiş, ya beni olduğumdan güzel göstermekten umduğu bir şeyler varsa? Beni içine çekmeye ve balıklarına yem etmeye çalışıyorsa? Görmüş ve kendine aşık olmuş. Basit. Dümdüz bir yorum. Ben güzelim.

Geçenlerde biriyle son defa selamlaştık. Ülkesine döndü. Sonradan mesaj atmış. Yaz günü gibiydin ve çok iyi görünüyordun demiş. Ben bunlara alışkın değilim bayan. Bana bakış atılır, laf sokulur, kaçılır, trip atılır, hakaret edilir, kazık atılır, yalan söylenir, dava açılır, iftira atılır, şantaj yapılır, tehdit edilir ve bunların gerçek olmadığını bilirim ve dert etmem. Biri bana iyi bir şeyler söylerse kalbim derin bir güvensizlikle dolar. Derdi nedir acaba diye bakarım. Bir maksadı mı var?

Maksadı olması da sorun değil. Modern zamanlarda herkesin herkesle bir hesabı var. Bu olaydaki mesele maksadı olmasının çok ufak bir ihtimal olması. Bir daha Türkiye'ye gelmez, ben de onun ülkesine gitmem. Son defa kendine iyi bak dedim. O da bana alışık olmadığım kadar iyi şeyler söyledi. Sonra böyle bir sözü nasıl yorumlayacağımı bilemediğim için şaşırdım. Bir anlam versem de kurtulsam güzel olurdu. Anlam yetmezliği krizindeyim. Canım bu yüzden sıkıldı.