Virgül 30 Mart -1

Ne yapacağımı düşünerek hiçbir şey yapmamayı becerebiliyorum. Düşünmek yapmaya bir bağışıklık sağlıyor.

Herhangi bir şeyden uzak kalmak birkaç hafta kadar iyi geliyor ama sonra onun yerine beni darlayan başka şeyler buluyorum. Temel itki aynı olmalı, buradaki sorunu bulmam lazım.

Belki de sorun yoktur gerçi, bu hayatın bir parçasıdır. Twitter iptilası bittiğinde, Instagram başlıyordur, o bittiğinde başka bir şey. Ne yapmayacağımla uğraşmak yerine ne yapacağımla uğraşmak daha iyi olabilir. Yapmam gerekeni neden yapmıyorum? diye düşünmek.

Tembelliğin bir suç olduğu fikrini bırakalı daha çok çalıştığımı fark ettim. Tembellikten suçluluk duymadığımda daha çok çalışıyorum veyahut. Kaçmak istediğimde kucağını açmış sayısız boş iş beni bekliyor, yazı da bunlardan biri belki, belki de yaptığım en anlamlı iş ama kaçmak ihtiyacı oluştuğunda, kaçmamak çok zor.

İmkanları yok edebilirsiniz, Twitter'ı kapatmak mümkün, Instagram'ı hiç açmamak falan. Ama o zaman da bunların yerine başka faaliyetler bulmak zorunda kalıyorum. Yine çalışmıyorum, sonunda sıkıldığımla kalıyorum.

Bir ağacı kurutmak isteyen yerine başka bir ağaç diksin demiş. Bunu sevgilisinden ayrılanlara çok söyledim ama o iş öyle kolay olmuyor. Her ağaç her toprakta tutmuyor, her tohum her gönülde yeşermiyor, bazı zamanlar oturup, bırakamadığını kabul edip, her neyse bedelini ödemek gerekiyor.