Karıncayı İncitmek

date: 2014-11-23 02:18:14 +0200

Karıncayı incitmez ama karınca hakkında dedikodu eder.

Karıncayı incitmez ama karınca yuvasına kraliçe yetiştirir.

Karıncayı incitmez ama karıncaların her biri hakkında bilgi toplar.

Karıncayı incitmez ama karıncaların yuvasına ateşler salınsın diye ilenir.

Karıncayı incitmez ama karıncalardan topladığı paralarla türkü söyler.

Karıncayı incitmez ama karıncaların twitlerini ikiye katlatır.

Karıncayı incitmez ama…

Biri bana muhterem Gülen'in cemaatindeki karıncayı incitmeyen adamların siyasete yönlendirilmesinin yanlış olduğunu söyledi. Haha, Enteresan.

Ben bu karıncayı incitmemek sözünün nasıl iyiliğe tekabül ettiğini senelerdir çözemedim. Benim peygamberim, (savaşta) adam öldürmüş, savaş dışında da bir şairi katlettirmiş, kendisine ihanet eden Yahudilerin hurma ağaçlarını kestirmiş. kavminin o devirdeki en çıkıntı insanlarından biriydi ve birinin ASVS efendimizde karıncayı incitmemek vasfı görebilmesi için kafayı iyice kumun derinliklerine gömmesi gerek.

Hem ne demek karıncayı incitmemek? Gereksiz incitmemek evet, denebilir, çünkü insanın fani enerjisini doğru mücadeleye teksif etmek vazifesi var. Karıncalarla uğraşırken itin kopuğun fitnecinin ortalığa salınmasından da sorumludur insan ve bu sebeple karıncayı incitmez. Karıncanın ona bir zararı olmadığı ve onunla meşguliyet, zararlılarla ilgilenmeyi engelleyeceği için incitmez. Sapık da değildir zaten, zarar vermeyene durduk yere zarar vermez.

Bununla beraber, kusura bakmayın da, bu sözün anlatmaya çalıştığı, eline vur, ekmeğini al cinsi bir adam da değildir. İdeal müslüman böyle değildir yani. Kazanamayacağı savaşa girmemesi gerektiğinden, mecburen sustuğu vak'alar müstesna, fitneci salyangoz da, hırsız fare de, şaki köstebek de, hain akrep de hakkı neyse alır, dışlanmaksa dışlanmak, tahkirse tahkir, kazınmaksa kazınmak.

Birinin karıncayı incitmemesi, ancak incitilmesi gerekeni incitebiliyorsa değerlidir. Yoksa mıymıntılığına bir yerlerden bahane bulmaya çalışanın, hele inançsızlara duyduğu korkuyu sanki nefis mücadelesi gibi sunmaya çalışanın, küçük cihadı sorsan bin türlü bahane bulan adamın cihad-ı ekber bahanesiyle uyuzluğun dibine vurmasının kıymeti meselenin özündeki mıymıntılık kadardır.

İslam'la, müslümanlarla veya Batıyla derdini doğru düzgün ifade etmeye bile korkan bir zavallının, vıcık vıcık sözleriyle beyni bulanmış şakirdlerinin çok övüneceği bir haslet değil karıncayı incitmemek. Fırsatını bulduğu her konuda fitne üretebileceğini gördük, o halde kimin karıncası, neyin incinmesi?