zaman zaman içimde …

… bir din kurma isteği beliriyor. hafifçe, namertçe, bilmediğim konulardan dem vurmak ve bazen de vurulmak istiyorum.

benim neyim eksik biraderler ve hemşireler, ortalıkta misal “sikrıt” adını verdikleri şeye, pardon kanuna veya peygamberlerinin uzaydan gelen mesajları aldığına inanan insanlar mevcut velakin kimsenin gerçeğin avucumun içinde olduğundan haberi yok.

olsaydı, zaten aramazlardı.

düşünüyorum zaman zaman, benim neyim eksik, şöyle zararsız, insanların anlamsız hayatlarına anlam, huzursuz kafalarına huzur, boş kalplerine ılık ılık sevgi akıtmak varken, neden çok daha zor işlerle, ölümlü makineler ve ölümsüz hayaletlerle meşgul oluyorum diye…

düşünüyorum ve bir an sonra ölüm enseme üflüyor dirilten nefesini…